Najczęściej występujące typy łysienia
Gęste, wytrzymałe włosy są atutem zarówno kobiet, jak i mężczyzn – ozdobą, ważnym składnikiem wizerunku każdego człowieka. Bujna fryzura jest oznaką sił witalnych i dobrego zdrowia, ozdobą dodającą nam atrakcyjności i pewności siebie. Niestety, nie wszystkim jest dane cieszyć się imponującą czupryną przez dziesięciolecia. Nierzadko nasz wygląd całkowicie odmienia łysienie – złożony problem, który może dopaść nas na każdym etapie życia. Łysienie jest jednostką chorobową objawiającą się zanikiem cebulek i zaprzestaniem produkcji nowych włosów w mieszku. Lekarze, biorąc pod uwagę przyczynę, mechanizmy zaburzające pracę skóry w obrębie głowy i objawy, wyodrębnili kilka typów łysienia. Poniżej znajdziesz podstawowe opisy najczęściej występujących typów.
Łysienie androgenowe
Najpowszechniejsza przyczyna utraty włosów u pacjentów obu płci. Szacuje się, że łysienie androgenowe dotyka
nawet 80% mężczyzn oraz 40% kobiet. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta z wiekiem, choć problem ten nie omija też
ludzi młodych. Często ma charakter dziedziczny. Za utratę włosów odpowiada nadwrażliwość na
dichydrotestoteron (DHT) – hormon będący aktywną formą testosteronu. Pod wpływem działania tego związku
mieszki włosowe ulegają miniaturyzacji i obkurczaniu, skraca się faza wzrostu włosa (anagenowa), a wydłuża
faza spoczynku (telogenowa). Łysienie androgenowe daje charakterystyczne objawy obserwowane w szczególności
u mężczyzn. W pierwszej fazie zmiany zachodzą w części czołowo-skroniowej i przesuwają się do góry, aż do
czubka głowy. Najpierw pojawiają się zakola, a następnie linia włosów coraz mocniej się cofa, dochodzi do
przerzedzenia na czubku głowy (powstaje tak zwane „gniazdo”). W ostatniej fazie włosy widoczne są tylko na
części ciemieniowej (ta strefa jest najbardziej odporna na DHT). Kuracja przeciw łysieniu androgenowemu
opiera się na stosowaniu preparatów na bazie minoksydylu, poddawaniu się zabiegom z zakresu medycyny
estetycznej (na przykład mezoterapii) i doustnym przyjmowaniu finasterydu (terapia zarezerwowana dla panów).
W zaawansowanym stadium pacjenci nierzadko decydują się na przeszczep chirurgiczny, perukę lub system
uzupełnień włosów (tzw. przeszczep niechirurgiczny).
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecja) jest przewlekłą chorobą zapalną zaliczaną do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Na rozwój tejże choroby bardziej narażone są kobiety. Pierwsze niepokojące symptomy najczęściej pojawiają się już w dzieciństwie lub okresie dojrzewania. W początkowej fazie choroby dochodzi do uszkodzenia mieszków, czego efektem jest wypadanie pasm. Zmiany nie są równomiernie rozłożone na całej głowie, ale tworzą charakterystyczne ogniska w postaci łysych „placków” – stąd nazwa choroby. Do zaniku mieszków często dochodzi również w innych owłosionych miejscach, na przykład brwiach, rzęsach, rękach czy w miejscach intymnych. Przyczyny powstawania zmian wciąż pozostają dla lekarzy zagadką.
Łysienie telogenowe
Choroba dotykająca przede wszystkim kobiety. W tym przypadku nadmierne wypadanie włosów wynika z zaburzenia
naturalnego cyklu życia włosa. U osób dotkniętych tą formą łysienia dochodzi do zachwiania proporcji między
poszczególnymi fazami: wydłuża się etap spoczynku, a znacząco skraca etap wzrastania i przejściowy. W fazie
telogenowej (czyli spoczynkowej) może znajdować się wówczas nawet 60–80% włosów, co widoczne jest w postaci
równomiernego przerzedzenia. „Stare” włosy zaczynają mocno wypadać, a w ich miejscu nie wyrastają nowe.
Choroba nie ma podłoża genetycznego. Czynnikami sprzyjającymi jej rozwojowi są między innymi intensywny
stres, niedobory składników odżywczych, anemia i zaburzenia funkcji wchłaniania żelaza, stany gorączkowe w
przebiegu ostrych chorób, zaburzenia endokrynologiczne, ekspozycja skóry na środki chemiczne (na przykład
zawarte w farbach do włosów, rozjaśniaczach), doustne stosowanie niektórych leków (między innymi z grupy
retinoidów) i antykoncepcji hormonalnej.
Łysienie trakcyjne
Uszkodzenie mieszków wynikające z ucisku na skutek częstego noszenia ciasnych upięć, przede wszystkim kucyków, warkoczyków i dreadów. Obciążanie mieszków początkowo prowadzi do zmniejszenia gęstości fryzury i osłabienia łodyg włosów, które stają się coraz cieńsze. Brak zdecydowanej reakcji może mieć poważne konsekwencje: nieodwracalne zabliźnienie mieszków włosowych i trwałą utratę włosów w danym miejscu. Opracowanie skutecznych, nieinwazyjnych metod leczenia łysienia wciąż przysparza lekarzom wielu trudności. W znacznej części przypadków walka ze schorzeniem opiera się na maskowaniu symptomów. Dzięki nowoczesnym topperom, perukom, systemom włosów i treskom możliwe jest odzyskanie kontroli nad swoim wyglądem.
U Nas znajdziesz sposób zapobiegania każdemu rodzajowi łysienia!
Oferta topperów damskich
